De hoofdstukken 14 tot en met 17 van de regelredactie van 1221 handelen over de manier waarop de broeders door de wereld gaan. Hoofdstuk 17 volgt op de tekst over het verkeren onder mensen met een andere levensbeschouwing. Dit hoofdstuk concentreert zich op de innerlijke houding waarmee dat gepaard gaat, over bezieling door de Geest van de Heer.

De Geest van de Heer

We moeten er wel voor oppassen
dat we niet arrogant worden
en prat gaan op dingen
die niets te betekenen hebben.
We moeten ons niet te druk maken
over wat 'ze zeggen'  en 'men vindt',
over al te menselijke berekening.
Als je zelf teveel in het geding bent,
dan wordt er wel veel gepraat,
maar komt er van het doen niet veel terecht,
dan is je goedheid maar schijn
om indruk te maken op de mensen
en komt ze niet van binnenuit,
dan heb je je loon al ontvangen.
Als je door de Geest van God bezield bent,
dan moet je aan jezelf afgestorven zijn
dan zoek je naar eenvoud en geduld
en de waarachtige vrede van de Geest,
en bovenal verlang je dan
naar God
die ons te boven gaat.

Laten we al het goede
teruggeven aan de Heer,
de allerhoogste, de verheven God
en erkennen dat al wat goed is, Hem behoort.
En laten wij Hem dankbaar zijn,
de bron van al het goede;
en Hij, de allerhoogste en verheven God
moge het in zich bevatten.
Wat wij ontvingen
geven wij terug aan Hem
die alle eer en dank toekomt
en aan wie al wat goed is toebehoort:
de Enige die goed is.

© Hans Sevenhoven.
Dit is een passage uit het 17e hoofdstuk van de Regel van Franciscus, in de redactie van 1221. Deze passage heb ik gepoogd om te zetten in hedendaags Nederlands.